କାଶ୍ମୀର, ଯାହାକୁ “ପୃଥିବୀର ସ୍ୱର୍ଗ” କୁହାଯାଏ  ।  କାଶ୍ମୀର ବର୍ଷ ବର୍ଷ ଧରି ଆତଙ୍କବାଦର ଛାୟାରେ ଅନ୍ଧକାର ହୋଇ ରହିଛି।  ପାକିସ୍ତାନର ରାଜନୈତିକ ଲୋଭ ହିଁ ଏହାର ମୁଖ୍ୟ କାରଣ ଥିଲାବେଳେ ସାମାଜିକ ଓ ଭୌଗୋଳିକ ଜଟିଳତା ଏହାକୁ ଆତଙ୍କବାଦର କେନ୍ଦ୍ରବିନ୍ଦୁ କରିଛି।

କାଶ୍ମୀରରେ ଆତଙ୍କବାଦର ଇତିହାସ 1947 ମସିହାରୁ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଛି, ଯେତେବେଳେ ଭାରତ ଓ ପାକିସ୍ତାନ ମଧ୍ୟରେ ବିଭାଜନ ହୋଇଥିଲା।
ପୃଷ୍ଠଭୂମି: 1947ରେ ଜମ୍ମୁ ଓ କାଶ୍ମୀରର ମହାରାଜା ହରି ସିଂହ ଭାରତ ସହିତ ସମ୍ମିଳନ ପାଇଁ ସ୍ଥିର କରିଥିଲେ, ଯାହା ପାକିସ୍ତାନ ପାଇଁ ଅସ୍ୱୀକାର୍ଯ୍ୟ ଥିଲା।

ପାକିସ୍ତାନ ସମର୍ଥିତ କବାଇଲୀ ଆକ୍ରମଣକାରୀମାନେ କାଶ୍ମୀର ଅଧିକାର କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିଥିଲେ, ଯାହା ପ୍ରଥମ ଭାରତ-ପାକିସ୍ତାନ ଯୁଦ୍ଧର (1947-48) କାରଣ ହୋଇଥିଲା। ଏହା ଫଳରେ କାଶ୍ମୀର ଦୁଇ ଭାଗରେ ବିଭକ୍ତ ହେଲା: ଭାରତ ନିୟନ୍ତ୍ରିତ ଜମ୍ମୁ ଓ କାଶ୍ମୀର ଏବଂ ପାକିସ୍ତାନ ନିୟନ୍ତ୍ରିତ ଅଞ୍ଚଳ। ଏହି ବିଭାଜନ ଆତଙ୍କବାଦର ମୂଳ ସୃଷ୍ଟି କଲା।
1980 ଦଶକରେ ଆତଙ୍କବାଦର ଉତ୍ଥାନ: 1980ର ଶେଷ ଭାଗରେ କାଶ୍ମୀରରେ ଆତଙ୍କବାଦ ତୀବ୍ର ହେଲା। ରାଜନୈତିକ ଅସନ୍ତୋଷ, ବେରୋଜଗାରୀ ଓ ପାକିସ୍ତାନର ସମର୍ଥନରେ ଜିହାଦୀ ସଂଗଠନଗୁଡ଼ିକ ସକ୍ରିୟ ହେଲେ।

ଜମ୍ମୁ ଓ କାଶ୍ମୀର ଲିବରେସନ ଫ୍ରଣ୍ଟ (JKLF) ପରି ସଂଗଠନ ସ୍ୱାଧୀନ କାଶ୍ମୀର ପାଇଁ ସଂଗ୍ରାମ ଆରମ୍ଭ କଲେ। ଏହା ସହିତ ହିଜବୁଲ ମୁଜାହିଦ୍ଦିନ ଓ ଲସ୍କର-ଏ-ତୋଇବା ପରି ପାକିସ୍ତାନ ସମର୍ଥିତ ଗୋଷ୍ଠୀ ଭାରତ ବିରୋଧୀ କାର୍ଯ୍ୟକଳାପକୁ ତ୍ୱରାନ୍ୱିତ କଲେ।

1989-90ରେ କାଶ୍ମୀରୀ ପଣ୍ଡିତଙ୍କ ବହିଷ୍କାର ଏକ ଦୁଃଖଦ ଅଧ୍ୟାୟ ସୃଷ୍ଟି କଲା, ଯେଉଁଠାରେ ହଜାର ହଜାର ପଣ୍ଡିତ ନିଜ ଘର ଛାଡ଼ି ପଳାୟନ କରିଥିଲେ।
1990 ଓ 2000 ଦଶକ ସମୟରେ ଆତଙ୍କବାଦ ଚରମ ସୀମାରେ ପହଞ୍ଚିଥିଲା। ବୋମା ବିସ୍ଫୋରଣ, ଆତ୍ମଘାତୀ ହମଲା ଓ ସୁରକ୍ଷା ବାହିନୀ ଉପରେ ଆକ୍ରମଣ ନିତିଦିନିଆ ଘଟଣା ହୋଇଗଲା।

ପାକିସ୍ତାନର ଆଇଏସଆଇ ଏହି ଗୋଷ୍ଠୀଙ୍କୁ ଅସ୍ତ୍ରଶସ୍ତ୍ର, ତାଲିମ ଓ ଅର୍ଥ ଯୋଗାଇ ଦେଉଥିଲା। 1999ରେ କାରଗିଲ ଯୁଦ୍ଧ ଏହାର ଏକ ପ୍ରମୁଖ ଉଦାହରଣ, ଯେଉଁଠାରେ ପାକିସ୍ତାନୀ ସେନା ଓ ଆତଙ୍କବାଦୀମାନେ ଭାରତୀୟ ସୀମାରେ ଅନୁପ୍ରବେଶ କରିଥିଲେ। ଏହି ସମୟରେ ଭାରତୀୟ ସୁରକ୍ଷା ବାହିନୀ ମଧ୍ୟ ଆତଙ୍କବାଦ ବିରୋଧରେ କଠୋର ପଦକ୍ଷେପ ନେଇଥିଲା, ଯାହା ଅନେକ ସମୟରେ ମାନବାଧିକାର ଉଲ୍ଲଂଘନ ଅଭିଯୋଗରେ ସମାଲୋଚିତ ହୋଇଥିଲା।

2019ରେ ଜମ୍ମୁ ଓ କାଶ୍ମୀରରୁ ଧାରା 370 ଉଚ୍ଛେଦ ପରେ ଆତଙ୍କବାଦୀ କାର୍ଯ୍ୟକଳାପରେ କିଛି ହ୍ରାସ ଦେଖାଗଲା, କିନ୍ତୁ ସମସ୍ୟା ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ନିର୍ମୂଳ ହୋଇନାହିଁ। ସୋସିଆଲ ମିଡିଆ ଜରିଆରେ ଯୁବକମାନଙ୍କୁ ଉଗ୍ରବାଦୀ ବନାଇବା ଏକ ନୂଆ ଚ୍ୟାଲେଞ୍ଜ ହୋଇଛି। ଭାରତ ସରକାର ଆତଙ୍କବାଦ ବିରୋଧରେ “ଜିରୋ ଟଲେରାନ୍ସ” ନୀତି ଗ୍ରହଣ କରିଛନ୍ତି, ଯାହା ଅନ୍ତର୍ଗତ ସୀମାପାର ଆକ୍ରମଣ ଓ ଆତଙ୍କବାଦୀ ନେଟୱାର୍କ ଧ୍ୱଂସ କରାଯାଉଛି।

କାଶ୍ମୀରରେ ଆତଙ୍କବାଦ କେବଳ ଏକ ସୁରକ୍ଷା ସମସ୍ୟା ନୁହେଁ, ବରଂ ଏହା ପାକିସ୍ତାନର ରାଜନୈତିକ,  ଜଡ଼ିତ। ଶାନ୍ତି ପ୍ରତିଷ୍ଠା ପାଇଁ କେବଳ ସାମରିକ କାର୍ଯ୍ୟାନୁଷ୍ଠାନ ନୁହେଁ, ବରଂ ଅର୍ଥନୈତିକ ବିକାଶ, ଶିକ୍ଷା ଓ ଯୁବକମାନଙ୍କ ପାଇଁ ସୁଯୋଗ ସୃଷ୍ଟି ଆବଶ୍ୟକ। କାଶ୍ମୀରରେ ଶାନ୍ତି ପୁନଃସ୍ଥାପନ ଏକ ଦୀର୍ଘ ଓ ଜଟିଳ ପ୍ରକ୍ରିୟା, ଯାହା ସମସ୍ତ ପକ୍ଷର ସହଯୋଗ ଦରକାର